In het weekend dat ik 50 werd ben ik , onder het motto 50 is het nieuwe 30, met een paar bergfanaten gaan tourskiën. Op speciaal met vellen geprepareerde ski’s omhoog lopen en daarna door de verse sneeuw naar beneden.
Wat een prachtige sport. De noodzaak van een goede voorbereiding op gebied van conditie, veiligheid en materiaal. Inclusief lawine airbags en piepers. Het afzien om van 2100 naar 3400 mtr te lopen, het teamwork en lol onderweg en de kick van het bereiken van de top. Het ongerepte berglandschap en afdalingen die passen in een bondfilm.
Het verschil met gewoon skiën? Het is vooral veel zwaarder, gevaarlijker en moeilijker. En daardoor is het bereiken van de top , het weidse uitzicht en de afdaling door de poeder een extra grote beloning. Door het afzien en buiten de comfortzone gaan lijkt dit allemaal wel nog mooier. Niet de makkelijkste weg maar de mooiste!
Zonder piek geen dal(afdaling) Het is net ondernemen!